शूरवीरांना मानाची वंदना

शूरवीर ते होते कणखर

संख्या त्यांची होती छोटी

जिंकली होती त्यांनी जिद्दीने

मानाची ती लढाई मोठी

आत्मसन्मानाची लढाई

लढली होती त्या वीरांनी

नव्या पर्वाची सुरूवात जाहली

होती त्यांच्या बलिदानानी

प्राणपणाने लढले होते

झुगारूनी सार्‍या बंधांना

त्यामुळेच बाबांनी हो दिली

       त्यांना मानाची ती वंदना...!!!

✒ K. Satish

स्वप्नपूर्ती प्रेमाची

बालपण सरले अन् तरूणपण आले

बहर आली जीवनात जग बदलून गेले

जोश वाहे अंगी मज भीती नाही कसली

नकळत एक सुंदरी माझ्या मनामधे घुसली

रूप तिचे पाहण्याला व्याकुळ होतो असा

पावसाची वाट पाहत चातक बसतो जसा

कोमल ती काया तिची तेजस्वी कांती

पेटवती ह्रदयातील प्रेमाच्या वाती

भिजलेल्या मातीचा सुगंध दरवळतो

वार्‍यामध्ये श्वास तिचा जेव्हा विरघळतो

नशीली अदा तिची झिंग येते पाहून

वाजवते ठोके माझ्या ह्रदयात जाऊन

ओढ तिची लागली माझ्या ह्रदयाला

आसुसती नयन माझे तिला पाहण्याला

रोज वाटे मजला तिला सांगू एकदाचे

तिच्यासाठी असलेले भाव अंतरीचे

वाटे मजला भीती ती रूसणार तर नाही

क्षणामधे प्रेम माझे फसणार तर नाही

हिमतीने एकेदिवशी केला तिचा सामना

लिहून दिल्या तिला माझ्या मनातील भावना

वाट पहात होतो मी तिच्या होकाराची

सत्वपरीक्षाच होती माझ्या प्रेमाची

काही क्षण शांतपणे विचार तिने केला

अन् तिरप्या नजरेचा कटाक्ष मला दिला

नजरेतून भाव तिने सांगितले सारे

हर्षाने आले अंगावर शहारे

घालमेल मनातील संपली एकदाची

कदर तिने केली होती माझ्या प्रेमाची

स्वप्न झाले पूर्ण अन् तृप्त झाले मन

चोहीकडे दाटून आले प्रितीचे घन

अशी सुरू जाहली माझी प्रेमकहाणी

भेटली मजला माझ्या प्रितीची राणी...

✒ K. Satish

बंध लग्नाचे

भांडण तंटा करूनीदेखील

दोन शब्द ते प्रेमाचे,

जन्मभराची गाठ अशी हे

अद्भुत नाते लग्नाचे 

तू तू मी मी करूनीदेखील

शेवट याचा गोडच हो,

आयुष्याची मजाच यामध्ये

खरा आनंद यातच हो 

विश्वासाचे नाते हे तर

सुखदुःखाने भरलेले,

साथ देऊनी हसत जगावे

क्षण संसारिक उरलेले 

हळूहळू क्षण पुढे सरकती

तसे हे नाते दृढच होते,

वीण ही होते घट्ट हो त्याची

अर्थ जीवनास देऊन जाते

✒ K. Satish

लढा हा जीवनाचा

आलेख जीवनाचा, भरीस होता आला

पण दृष्ट लागली अन्, हा कोरोना हो आला

हळूहळू जगाची, दाबीत गेला नस हा

श्वास मानवाचा, कंठामध्येच आला

आले होते सुख हे, आता कुठे नशीबी

अनेकांची स्वप्ने, हा चिरडूनी हो गेला

खूप गाजावाजा झाला, लाॅकडाऊनही केला

तरी ना संपला हा, अन् वाढतंच गेला

पुरते झाले हतबल, हातावरीचे पोटं

कित्येकांचे जीवन, हा संपवूनी गेला

आता आस आहे, साऱ्यांना त्या लशीची

येऊ घातलेल्या, लशीचा बोलबाला

श्वासाची गरिबाच्या, किंमत ही शून्य आहे

धडा हा खूप मोठा, या कोरोनाने दिला

माणूस बदलत आहे, सृष्टी बिघडत आहे

सुंदर या निसर्गाचा, किती र्‍हास की हो झाला

थोडक्यात आता, तुम्हास सांगतो मी

माणूसं झाला खोटा, अन् पैसा मोठा झाला

द्वार विनाशाचे, आता खुलले आहे

लढा हा जीवनाचा, लढण्याचा काळ आला

आहे जिवंत आशा, लढा हा जिंकण्याची

मिळूनी सारे आपण, हरवू या संकटाला

✒ K. Satish

घेऊ कशी मी भरारी

स्त्री जातीमध्ये जन्म जाहला

बनले अबला नारी

बंध खुलेना माझे सांगा

घेऊ कशी मी भरारी

जन्म घेतल्यावर मी स्त्रीचा

फसवा तो आनंद पाहिला,

बालपणापासूनच मजला

दुय्यम दर्जा मिळत राहिला

होते घरच्यांसाठी मी तर

चुकून जन्मलेले मूल, 

पाहिजे होते त्यांना खरेतर

मुलगा ह्या रूपातील फूल

कपडा-लत्ता, जेवण-शिक्षण

विसंगती खूप त्यामध्ये होती,

मुलगा मुलगी भेदाभेदी

या देहाने अनुभवली होती

अद्वितीय असे काहीतरी मी

करण्यासाठी धडपड करते,

पण मुलगी असल्याचे ते बंधन

वेळोवेळी मला जखडते

माणूस म्हणून जगणार कधी मी

मिळणार कधी उभारी,

बंध खुलेना माझे सांगा

घेऊ कशी मी भरारी...!!!

✒ K. Satish

फसवा आनंद

ओठांवरती एक बोल अन्

पोटामध्ये असे निराळे,

अगणित असती जागोजागी

या वृत्तीचे डोमकावळे

स्पष्ट बोलण्या धजवत नाही

जीभ यांची ही बनावटी,

स्वार्थासाठी गोड बोलती

परंतु वृत्ती असे कपटी

इतरांसाठी खणूनी खड्डा

मार्ग प्रगतीचा हे शोधती,

श्रेय हडपती इतरांचे अन्

उदो उदो स्वतःचा करती

अनेक लोकांचे वाटोळे

यांच्या हातून घडते हो,

तरी ना मिळे शांती मनाला

मनी सदा बेचैनी हो

फलश्रुती वाईट कर्मांची या

कधी ना कधी समोर येते,

सुख समजती ज्याला त्यातून

दुःखाचीच अनुभूती होते

✒ K. Satish

असे हे चमचे

चमचे सगळे होऊनी गोळा

वाजवू लागले ढोल,

खोटेपणाने वागणाऱ्यांचा

सुरू जाहला झोल 

लावालाव्या, कारस्थाने

हा तर यांचा खेळ जुना,

हुजरेगिरी करूनी यांनी हो

कामाला लाविला चुना 

कष्टच यांना नको कराया

आळशी साले जन्माचे,

याचे...त्याचे चमचे बनूनी

केले वाटोळे सर्वांचे 

बसून खाण्यासाठी हे तर

पाय चाटती वरिष्ठांचे,

नेत्यांची चापलूसी करती

जगणे यांचे लाचारीचे 

स्वार्थापोटी, ईर्षेपोटी

इतरांचे केले नुकसान,

सहकाऱ्यांची वाट लावण्या

भरती वरिष्ठांचे हो कान 

ज्याची चलती त्याचे चमचे

हे नाही कोणा एकाचे,

नवा गडी मग नवे राज्य हे

सूत्रच यांचे नेहमीचे...

✒ K. Satish

बनावटी बगळे

कर्तव्य स्वतःचे पार पाडता येईना

पण दुसर्‍यावरती रूबाब मोठा,

बनावटी ही माणसे करती

कार्यस्थळावरी अविरत तोटा

गलेलठ्ठ हा पगार घेती

कार्य परंतु यांचे क्षुल्लक,

अपयश आपुले झाकण्यासाठी

करती कनिष्ठांची हे पिळवणूक

कागद खोटे भरूनी सदैव

करती दिशाभूल वेळोवेळी,

कष्टकऱ्यांचे श्रेय हडपती

वृत्ती यांची कपटी काळी

सत्य नेहमी लपविले जाते

अधोगती संस्थेची होते,

तरीही होते यांची दिवाळी

कष्टकऱ्यांची होळी होते

समजत नाही कधी थांबेल हे

दुष्टचक्र असे बनावटीचे,

न्याय कधी मिळेल सत्याला

होईल का पतन या असत्याचे ?

✒ K. Satish

स्वभाव माझा जळका

दुसर्‍यावरती जळून

झाले मी खाक,

दुसर्‍याच्या प्रगतीवर

मुरडते सारखे नाक

एखाद्याच्या जमिनीला

भाव आलेला पाहून,

लगेच जाते मी तर बाई

दुःखामध्ये न्हावून

कुढत कुढत आयुष्य मी

जगत आहे दररोज,

पडतोय मला पैसा कमी अन्

दुनिया कशी काय करते मौज ?

शेजारणीने कालच आणली

सोन्याची ती मोहनमाळ,

ती तर पाहून पोटात माझ्या

उठू लागलाय भयानक जाळ

गाडी नवीन घेऊन कोणी

आला जर का माझ्यापुढे,

क्षणात ईर्षेने मग माझे

तोंड होऊ लागते वाकडे

मजेत जगताहेत सगळे

त्यांचे चालले आहे ठीक,

सगळे आहेत आनंदी पण

मलाच लागलीय की हो भीक

दुसर्‍यांवरती जळण्यामध्ये

आयुष्य माझे गेले वाया,

मनात माझ्या चिकटून बसलीय

ह्या दुनियेतील मोहमाया

इतरांचे सुख म्हणजे आहे

माझ्यासाठी मोठे दुःख,

त्यांच्यावरती जळणे हा तर

    माझा जन्मसिद्ध हक्क...!!!

✒ K. Satish

गाठ माझ्याशी आहे

संकटांनी सावध व्हावे

गाठ ही आहे माझ्याशी,

खात्मा त्यांचा करण्याची ती

हिम्मत आहे मजपाशी

माझ्यावर कुरघोडी करण्या

केविलवाणी धडपड ती,

परतविल्यावर हल्ला त्यांचा

धूम ठोकूनी ती पळती

निरनिराळी रूपे बदलूनी

वेळोवेळी केला हल्ला,

परंतु मीही लढा देऊनी

गाठला माझा पुढचा पल्ला

कधी कधी तर घाव हो त्यांनी

केले मजवर खोलवरी,

तरीही लढलो हिमतीने अन्

धडकी भरली त्यांच्या उरी

आता झाला पाठ तो पाढा

निरनिराळ्या संकटांचा,

प्रश्नच उरला नाही आता

शरण हो त्यांना जाण्याचा

                                                           ✒ K. Satish