फूल प्रेमाचे

पाठवले जे फूल तुला मी

फूल नव्हे ते हृदय असे,

कोमल अशा त्या हृदयामध्ये

सखये माझे प्रेम वसे

एक एक पाकळीमध्ये वसले

भाव अंतरीचे माझ्या,

गोड गुलाबी भावनांना त्या

ओठांचा दे स्पर्श तुझ्या

जर कधी काटे टोचू लागले

काट्यांना दुर्लक्ष तू कर,

समजून घे प्रेमाची भाषा

मऊ पाकळ्यांना स्पर्श तू कर

मनमोहक सुगंध असा गं

दरवळेल त्या फुलातूनी,

एकेक श्वास प्रिये माझा गं

अनुभव तू त्या गंधातूनी

त्या फुलातूनी प्रेम हे माझे

समजून घे तू प्रेमाने,

जीवन माझे कर तू सुगंधित

या प्रितीच्या सुगंधाने

✒ K. Satish

यातना मनातल्या

यातना मनातल्या

सांगू कशा कुणाला,

सगळेच कोणत्यातरी

दुःखामधेच आहे

नाती गोती शून्य

आहेत या हो जगती,

रक्ताचे जे म्हणवती

ते अति यातना देती

महत्त्व ज्या नात्याला

देई सारे जग हे,

ते कपटी निघाले तर

करेल काय मन हे

लादलेली नाती

काय ती कामाची,

त्यांच्यामुळेच होते

अवहेलना मनाची

नाते असे असावे

जे आपण निवडावे,

मन निर्मळ हो ज्याचे

त्यास नातलग म्हणावे

रक्ताची कसली नाती

खोट्याने सजवलेली,

वर मुखवटा मायेचा

आत कपटानं भरलेली

भांडार या दुःखाचे

मोहामध्येच आहे,

मोहमायेच्या जाळ्यातूनी

आता सुटायचे आहे

स्वार्थी या जगाला

निरोप द्यावयाचा,

मनी विचार आहे

शून्याकडे जाण्याचा

✒ K. Satish

आई नसावी अशी

आई या शब्दाचा महिमा

जगातं असतो मोठा हो,

प्रेम, करुणा, वात्सल्याचा

नसे तिच्याकडे तोटा हो

ज्याच्या नशिबी कपटी आई

तो मोठा कमनशिबी हो,

व्यभिचारी आईने बुडवली

आई नावाची महती हो

स्वार्थासाठी मुलांस छळती

मृत्यूच्या दाढेत ढकलती,

आई अशी असते का कधी

विपरित घटना घडली हो

जन्म देऊनी नुसते जगी कुणी

आई होऊ शकत नाही,

आई तिच हो जिच्यात माया,

प्रेम,  त्याग ओसंडूनी वाही

काही कमनशिबींना मिळते

दुर्दैवाने अशी आई,

व्याकूळ त्यांचे मन तडफडती

का मिळाली मज अशी आई

मनात हुंदके दाटून येती

आई पाहूनी इतरांची,

प्रेम, त्याग अन् निस्वार्थी ती

मूर्ती जणू वात्सल्याची

कपटी, क्रूर अन् व्यभिचारी

षडयंत्री अन् निष्ठुर हो,

अशी बाई कधी आई नसावी

कुणा मुलांच्या नशिबी हो

✒ K. Satish

वारी

संतांच्या या भूमीमध्ये

वारकऱ्यांना स्थान मानाचे,

वाहू लागले वारे आता

संतांच्या जयघोषाचे

स्नान करूनी भक्तीचे

भोजन आत्मशक्तीचे,

वारकरी दर्शन हे घडवती

पृथ्वीवरी मानवतेचे

वारी निघाली दिमाखात ही

तहानभूक आता हरली हो,

सुवचने ती संतांची

आकाशी दुमदुमली हो

महाराष्ट्राची पावन भूमी

महापुरूषांची, संतांची,

वर्षानुवर्षे इथे परंपरा

जपतो आम्ही वारीची...

✒ K. Satish

एक जाहलो आम्ही

एक जाहलो आम्ही आता

नाही कुणाची भीती,

चालतो मार्गाने सत्याच्या

निर्मळ आमची नीती

विचार ठेवूनी उच्च प्रतीचे

प्रगतीची धरतो वाटं,

उगाच छेडूनी आम्हाला

तुम्ही लावू नका हो नाटं

कळते आम्हा प्रेमाची भाषा

दावू नका तुम्ही उगाच धाशा,

पडेल पाऊल उलटे तुमचे

ठरेल कारणी तुमच्या नाशा

होतो गेलो विखुरले आम्ही

घेतला होता तुम्ही फायदा,

आता एकीच्या जोरावर

उखडू हुकूमशाहीचा कायदा

पाडू नका आता फूट हो तुम्ही

कावा तुमचा आहे समजला,

सदैव राहू एकच आता

मार्ग एकीचा आम्हा उमजला

✒ K. Satish

मार्ग गवसला आनंदाचा

अंधारलेल्या काळोखामध्ये

शोधत होतो वाट

विचारांनी थैमान घातले

होते मनात दाट

भरकटलेल्या आयुष्याला

दिशाच सापडत नव्हती

नैराश्याचे ढग हे

दाटले होते अवती भवती

किरण आशेचा दिसतंच नव्हता

दूर दूरवर मजला

काय करावे नि काय करू नये

समजत नव्हते मजला

क्षणभर मनात वाटून गेले

संपले आता सगळे

बुझूच शकणार नाहीत आता

माझ्या आयुष्याची ठिगळे

विचार करता करता अचानक

समोर दिसली प्रेतं

त्यांचं उरलं नव्हतं आता या

पृथ्वीतलाशी नातं

लगेच माझ्या मनामध्ये

एक विचार येऊन गेला

अरे कधीतरी मातीमध्ये

जायचे आहे या देहाला

का व्हावे बरे दुःखी कष्टी

का बाळगावा मोह

मिळाले आयुष्य एकदाच अन्

मिळाला एकदाच देह

सुंदर आहे जीवन त्याला

सुंदर रितीने जगायचे

इथून पुढे प्रत्येक दुःखाला

सुखाच्या चष्म्यातून बघायचे...!!!

✒ K. Satish

लेखणी असावी अशी

देशाला हवी आहे

सत्याची कास धरणारी लेखणी,

जिच्या सडेतोड लिखाणाने

ती दिसेल खूपच देखणी

लेखणीला कधीच नसतो

जात, धर्म, पंथ

अन् क्रांतिकारी विचार मांडणे

कधीही होवू नये संथ

लेखणी असावी निर्भीड

असत्याचा बुरखा फाडणारी,

पीडितांचे प्रश्न मांडणारी अन्

अन्यायाविरूद्ध लढणारी

प्रस्थापितांची, बाहुबलींची

लेखणी नसावी गुलाम,

कार्य करावे तिने असे की,

सर्वांनी करावा तिला सलाम...!!!

✒ K. Satish

अन्यायाशी लढण्यासाठी

गुलामगिरी मज नाही मंजूर

स्वाभिमानाला जपायचे,

अन्यायाशी लढण्यासाठी

सदा सज्ज मज रहायचे

सोशिक बनूनी जर का मी ही

सोसत राहिलो क्षणोक्षणी,

घोडदौड मग अन्यायाची

 रोखू शकेल कसे कुणी ?

न्याय, हक्क अन् समतेसाठी

क्षणाक्षणाला घडायचे,

अन्यायाशी लढण्यासाठी

सदा सज्ज मज रहायचे

स्वातंत्र्य मी देतो मिळवूनी

तुुम्ही रक्त द्या तुमचे मला,

नेताजींनी उभारली सेना

शत्रूचा मोडिला कणा

अन्यायाला गाडण्यासाठी

असंख्य नेताजी घडवायचे,

अन्यायाशी लढण्यासाठी

सदा सज्ज मज रहायचे

त्याग आणि बलिदानाविना

क्रांती घडणे अशक्य आहे,

आणि क्रांती घडली नाही

तर मग गुलामी अटळच आहे

त्याग आणि बलिदानाचे

बीज मनामध्ये रूजवायचे,

अन्यायाशी लढण्यासाठी

सदा सज्ज मज रहायचे

✒ K. Satish

नवे क्रांतीपर्व

क्रांतीची ती मशाल पुन्हा

पेटवण्याची आलीया वेळ,

दुष्टजनांचा सुरूच आहे

गरीबांना छळण्याचा खेळ

अन्यायाची परिसीमा ही

ब्रिटिशांहूनही वाईट हाल,

पारतंत्र्य संपले कसे बरे

आजही आहे जे होते काल

तेव्हा होते परकीय आता

स्वकीयच छळती जनतेला,

म्हणूनच आता लढा हा अवघड

होऊनी बसला क्रांतीला

निस्वार्थी, लढवय्ये आणिक

स्वाभिमान आहे ज्यांच्या उरी,

नव्या दमाचे क्रांतीकारक

या शत्रूंवर मात करी

निमूटपणाने अन्यायाला

सोसणे आता सोडूनी द्या,

नव्या क्रांतीच्या पर्वामध्ये

    नव्या दमाने सामिल व्हा...!!!

✒ K. Satish

सहलीसाठी आनंदमयी शुभेच्छा

आनंदाचा घडो प्रवास हा

मनापासूनी तुम्हा शुभेच्छा,

धकाधकीच्या जीवनातूनी

उसंत मिळावी हीच ती इच्छा 

भ्रमण करूनी विविध ठिकाणी

आनंद घ्यावा क्षणाक्षणाचा,

मरगळ संपो जीवनातली

उत्साह वाढो तनामनाचा 

सवंगड्यांनो करा साजरा

आनंद सोबत फिरण्याचा,

नसलो तनाने जरी मी संगे

भास व्हावा मी असण्याचा 

आनंद तुमचा तोच हो माझा

नाही वेगळा आणखी काही,

व्यस्त जरा सध्या मी आहे

आणखी दुसरे काही नाही

✒ K. Satish