मार्ग गवसला आनंदाचा

अंधारलेल्या काळोखामध्ये

शोधत होतो वाट

विचारांनी थैमान घातले

होते मनात दाट

भरकटलेल्या आयुष्याला

दिशाच सापडत नव्हती

नैराश्याचे ढग हे

दाटले होते अवती भवती

किरण आशेचा दिसतंच नव्हता

दूर दूरवर मजला

काय करावे नि काय करू नये

समजत नव्हते मजला

क्षणभर मनात वाटून गेले

संपले आता सगळे

बुझूच शकणार नाहीत आता

माझ्या आयुष्याची ठिगळे

विचार करता करता अचानक

समोर दिसली प्रेतं

त्यांचं उरलं नव्हतं आता या

पृथ्वीतलाशी नातं

लगेच माझ्या मनामध्ये

एक विचार येऊन गेला

अरे कधीतरी मातीमध्ये

जायचे आहे या देहाला

का व्हावे बरे दुःखी कष्टी

का बाळगावा मोह

मिळाले आयुष्य एकदाच अन्

मिळाला एकदाच देह

सुंदर आहे जीवन त्याला

सुंदर रितीने जगायचे

इथून पुढे प्रत्येक दुःखाला

सुखाच्या चष्म्यातून बघायचे...!!!

✒ K. Satish

लेखणी असावी अशी

देशाला हवी आहे

सत्याची कास धरणारी लेखणी,

जिच्या सडेतोड लिखाणाने

ती दिसेल खूपच देखणी

लेखणीला कधीच नसतो

जात, धर्म, पंथ

अन् क्रांतिकारी विचार मांडणे

कधीही होवू नये संथ

लेखणी असावी निर्भीड

असत्याचा बुरखा फाडणारी,

पीडितांचे प्रश्न मांडणारी अन्

अन्यायाविरूद्ध लढणारी

प्रस्थापितांची, बाहुबलींची

लेखणी नसावी गुलाम,

कार्य करावे तिने असे की,

सर्वांनी करावा तिला सलाम...!!!

✒ K. Satish

अन्यायाशी लढण्यासाठी

गुलामगिरी मज नाही मंजूर

स्वाभिमानाला जपायचे,

अन्यायाशी लढण्यासाठी

सदा सज्ज मज रहायचे

सोशिक बनूनी जर का मी ही

सोसत राहिलो क्षणोक्षणी,

घोडदौड मग अन्यायाची

 रोखू शकेल कसे कुणी ?

न्याय, हक्क अन् समतेसाठी

क्षणाक्षणाला घडायचे,

अन्यायाशी लढण्यासाठी

सदा सज्ज मज रहायचे

स्वातंत्र्य मी देतो मिळवूनी

तुुम्ही रक्त द्या तुमचे मला,

नेताजींनी उभारली सेना

शत्रूचा मोडिला कणा

अन्यायाला गाडण्यासाठी

असंख्य नेताजी घडवायचे,

अन्यायाशी लढण्यासाठी

सदा सज्ज मज रहायचे

त्याग आणि बलिदानाविना

क्रांती घडणे अशक्य आहे,

आणि क्रांती घडली नाही

तर मग गुलामी अटळच आहे

त्याग आणि बलिदानाचे

बीज मनामध्ये रूजवायचे,

अन्यायाशी लढण्यासाठी

सदा सज्ज मज रहायचे

✒ K. Satish

नवे क्रांतीपर्व

क्रांतीची ती मशाल पुन्हा

पेटवण्याची आलीया वेळ,

दुष्टजनांचा सुरूच आहे

गरीबांना छळण्याचा खेळ

अन्यायाची परिसीमा ही

ब्रिटिशांहूनही वाईट हाल,

पारतंत्र्य संपले कसे बरे

आजही आहे जे होते काल

तेव्हा होते परकीय आता

स्वकीयच छळती जनतेला,

म्हणूनच आता लढा हा अवघड

होऊनी बसला क्रांतीला

निस्वार्थी, लढवय्ये आणिक

स्वाभिमान आहे ज्यांच्या उरी,

नव्या दमाचे क्रांतीकारक

या शत्रूंवर मात करी

निमूटपणाने अन्यायाला

सोसणे आता सोडूनी द्या,

नव्या क्रांतीच्या पर्वामध्ये

    नव्या दमाने सामिल व्हा...!!!

✒ K. Satish

सहलीसाठी आनंदमयी शुभेच्छा

आनंदाचा घडो प्रवास हा

मनापासूनी तुम्हा शुभेच्छा,

धकाधकीच्या जीवनातूनी

उसंत मिळावी हीच ती इच्छा 

भ्रमण करूनी विविध ठिकाणी

आनंद घ्यावा क्षणाक्षणाचा,

मरगळ संपो जीवनातली

उत्साह वाढो तनामनाचा 

सवंगड्यांनो करा साजरा

आनंद सोबत फिरण्याचा,

नसलो तनाने जरी मी संगे

भास व्हावा मी असण्याचा 

आनंद तुमचा तोच हो माझा

नाही वेगळा आणखी काही,

व्यस्त जरा सध्या मी आहे

आणखी दुसरे काही नाही

✒ K. Satish

अंतिम घटका विरहाची

चांदण्यांनो चमका असे की,

रातीचाही दिवस होवो

आज न मजला झोप येवो

साजन माझा उद्या येत आहे 

आठवणी त्याच्या अतिसुंदर

अंग हे शहारूनी टाकी,

आता न काही उरले बाकी

मन हे उत्कंठित होत आहे 

दिवस सरले, वर्षे सरली

विरहकाळ तो वाढत गेला,

प्रेममळा परि बहरत गेला

अतीव आनंद आता होत आहे 

परमोच्च आनंद उद्या घ्यायचा मज

सामोरी दिसताच त्याला बिलगायचे,

नयनात त्याच्या मजला हरवायचे

स्वप्न सुंदर हे मी पहात आहे 

सुंदर हे स्वप्न जागे ठेवा तुम्ही

सारी रात या स्वप्नी जगायचे आहे,

उघडताच चक्षु त्याला पहायचे आहे

अंतिम घटका विरहाची मी मोजत आहे

✒ K. Satish

सरत्या वर्षाला निरोप

सरत्या वर्षास न दुषणे द्यावी

वाईटासोबत चांगलेही घडते,

वाईटातूनी अनुभव हाती येतो

चांगल्यातूनी मन आनंदित होते 

नव्या धडाडीने, नव्या उत्साहाने

नव्या वर्षास या आलिंगन द्यावे,

अवाजवी अपेक्षा उरी न बाळगता

आनंदित कर क्षण प्रत्येक त्याला म्हणावे 

छोट्या छोट्या गोष्टीमध्ये आनंद हो दडला

शोधूनी त्याला आपलेसे करावे,

दुःखी क्षणांचे मळभ दूर करूनी

स्वतःसोबत इतरांना हर्षित करावे 

जगलेला क्षण मागील वर्षातं होता

जगायचा क्षण नववर्षातं आहे,

मनापासूनी आभार सरत्या वर्षाचे

कारण अजूनी प्राण देहातं आहे

✒ K. Satish

स्वप्नातले स्वप्न

स्वप्नातं येऊनी तू

का स्वप्नं दाविले मला,

देऊन हात हाती

का सांग भुलवले मला 

रेशीमगाठ ऐसी

प्रेमाची बांधूनी तू ,

का ओलेचिंब केले

या कोरड्या जीवाला 

स्वप्नातले हे स्वप्नं

वाटे हवेहवेसे,

फुटली ती पालवी बघ

कोमेजल्या मनाला 

आता हवीस मजला

प्रत्यक्ष तू समोरी,

तुजविन अर्थ नाही

आता या जीवनाला

✒ K. Satish

व्यथा बालमनांची

नाजूक अन् कोवळी आम्ही छोटी मुले

सगळे म्हणती आम्हा देवाघरची फुले

वय असते आमुचे खेळण्या बागडण्याचे

खाऊ खाण्याचे अन् मस्ती करण्याचे

हळूहळू घ्यायचेच असते आम्हालाही शिक्षण

पण धिंगा मस्ती करणे हेच खरे आमचे लक्षण

पुस्तकांच्या ओझ्याखाली जर दबले आमचे बालपण

तर तुम्हीच सांगा होईल कसे चांगले आमचे संगोपन

बरेचदा ह्या ओझ्याखाली मान आमची मोडते

शाळेत जातो की व्यायामशाळेत हे कोडे आम्हाला पडते

थकलेल्या शरीराने जाऊन बसतो वर्गात

असंख्य प्रश्नांचे वादळ उठते आमच्या बालमनांत

ऊंच इमारतींच्या शाळा बांधून साध्य तुम्ही काय केले

मैदानविरहित शाळांनी फक्त अभ्यासू कीडेच घडविले

सर्वांगीण विकास महत्त्वाचा, अभ्यास म्हणजे सर्वस्व नव्हे

मार्कांच्या शर्यतीत ढकलण्यापेक्षा आमच्यातील गुण हेरायला हवे

अपेक्षांचे ओझे तुमचे असह्य होते आम्हाला

याचे दुष्परिणाम कदाचित भोगावे लागतील देशाला

नाजूक ह्या शरीरांवरचा भार कमी करा

विकासाचे गणित तुम्ही पहा बदलून जरा

कौशल्य आमच्या अंगीचे जाणून घ्या गांभीर्याने

नव्या युगाची सुरूवात होऊद्या महासत्तेच्या पर्वाने...

बालपणीचा आनंद लुटलेल्या पिढीचे अभिनंदन 

व बालपणीचा आनंद लुटण्यासाठी

उत्सुक असलेल्या पिढीला त्यांची इच्छा पूर्ण होवो ही सदिच्छा...!!!

   बालदिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा...!!!

✒ K. Satish

नाव जीवनाची

नाव जीवनाची

घेई ती हेलकावे,

पाय रोवूनी मी

अजूनी उभाच आहे 

आल्या असंख्य लाटा

कठीण प्रसंगांच्या,

थोपवूनी त्यांना

पुढे मी जात आहे 

भावभावनांच्या

वार्‍याचे ते तडाखे,

अविरत सोसूनीही

हर्षाने गात आहे 

आस किनार्‍याची

कधीच नव्हती मजला,

इतरांच्या होड्यांना

आधार देत आहे 

नाव अशी ही माझी

झाली जरी हो जीर्ण,

ज्ञानाने सजवण्याची

उर्मी मनात आहे

✒ K.Satish