खोटी प्रतिष्ठा

वाढदिवस श्रीमंताच्या मुलाचा

धुमधडाक्यात झाला साजरा,

लाखो रुपयांच्या सजावटीकडे

उपस्थितांच्या लागल्या नजरा

आमदार आले, खासदार आले

सगेसोयरे झाडून आले,

नेत्रदीपक रोषणाईने

डोळे त्यांचे दिपून गेले

मनोरंजनाचा खजिनादेखील

सर्वांसाठी तयार होता,

संगीत, नृत्य, ऑर्केस्ट्रासोबत

फटाक्यांचा धुमधडाका होता

ठिकठिकाणी अवतरली होती

जत्रा खाद्यपदार्थांची,

काय खावे अन् काय न खावे

पंचाईत झाली लोकांची

ज्याच्यासाठी सोहळा होता

तो हिरा कुठे दिसतच नव्हता,

एक वर्षाचा राजकुमार तो

केव्हाच झोपी गेला होता

खरे म्हणजे अशा सोहळ्यांचे

महत्त्व अनेकांना माहीत नसते,

निमित्त यांचे साधून त्यांना

स्वतःची प्रतिष्ठा मिरवायची असते

खोट्या अशा प्रतिष्ठेपायी

नाहक पैशांचा अपव्यय होतो,

याच पैशाची चणचण भासून

गरीब शेतकरी यमसदनाला जातो

समाजासाठी या पैशाचा

सुयोग्य वापर करून पहावे,

दीनदुबळ्यांचे अश्रू पुसूनी

आनंदामध्ये न्हावून जावे

खोट्या प्रतिष्ठेला महत्व द्यावे

की, महत्व द्यावे सत्कार्याला,

एकदा तरी विचारून पहावे

स्वतःच स्वतःच्या मनाला

✒ K. Satish

आई

माया आणि ममता आई

प्रेम आणि करूणा आई,

स्नेहभाव तो तिच्यासारखा

कोणाच्याच हृदयामध्ये नाही 

चिमटा काढून पोटाला ती

घास भरवते पिल्लांना,

दुःख मागते स्वतःसाठी अन्

सुखी बनवते इतरांना 

भलेभले ते होते अगदी

नतमस्तक तिच्या चरणी,

काळीज तुटते मनातूनी पण

ओरडे मुलांना वरकरणी 

महिमा तिचा या जगी हो मोठा

किती गावे तिचे गुणगान,

त्यागाची अतिसुंदर मूर्ती

आई या सृष्टीची हो शान

✒ K. Satish

राजर्षी छत्रपती शाहूमहाराज

🙏🏻 विनम्र अभिवादन 🙏🏻

वसा घेतला समाजसुधारणेचा

ठाव घेतला बहुजनांच्या मनाचा

प्रतिकार केला दुष्ट जातीभेदाचा

अभिमान वाटतो महान आमच्या राजाचा

शिक्षणाचे महत्त्व जाणूनी त्यांनी

बहुजनांना शिक्षित केले

अज्ञानाच्या काळ्या छायेतूनी

ज्ञानाच्या प्रकाशाकडे नेले

शेतीला दिले सर्वोच्च प्राधान्य

दीनदुबळ्यांची दूर केली लाचारी

रयतेचे शोभतात राजे खरे

बहुजनांचे खरे कैवारी...!!!

तळागाळातील लोकांसाठी लढणाऱ्या,

बहुजनांना ज्ञानाचा अधिकार मिळवून देणाऱ्या,

अंधश्रद्धा आणि जातीभेदावर कडाडून प्रहार करणार्‍या,

शेतीला सुजलाम् - सुफलाम् करण्यासाठी विविध उपाययोजना राबवणार्‍या

अशा या रयतेच्या महान राजाला

राजर्षी छत्रपती शाहू महाराजांना त्यांच्या स्मृतीदिनानिमित्त विनम्र अभिवादन...!!!

✒ K. Satish

कामगार देशाची शान

आर्थिक योद्धे देशाचे आम्ही

देशाची हो शान,

उद्योगाचा पाया आम्ही

उद्योगाचा मान

क्षेत्र असो मग कोणतेही आम्ही

भीत नाही हो कष्टाला,

अर्थशास्त्राचा कणा आम्ही

संकटात तारतो देशाला

घरघर घरघर यंत्र चालवीत

चक्र फिरवतो प्रगतीचे,

कामे करतो सर्वतर्‍हेचे

कष्टाचे नि बुद्धीचे

संकटकाळी कोरोनाच्या

जगणे होते अवघड हो,

भय होते जीवाचे तरीही

ना टाळले कामाला हो

प्रगतीपथी नेण्या देशाला

करू आम्ही जीवाचे रान,

कामगार देशाची संपत्ती

देश आमचा जीव की प्राण

✒ K. Satish

महाराष्ट्र

महापुरूषांची भूमी आमुची

आहे तिचा आम्हा अभिमान,

निष्ठा आमची सदा तिच्यावरी

तीच आमचे जीव की प्राण

स्वर्गसुख या मातीमध्ये

अगाध खजिना संस्कारांचा,

या भूमीमध्ये जन्म जाहला

अंतही व्हावा इथेच आमुचा

माय मराठी भाषा आमुची

मान सर्व भाषांचा ठेवतो,

आम्ही शिकतो इतरही भाषा

इतरांनाही मराठी शिकवतो

कितीही आली संकटे तरीही

एकजुटीने लढतो आम्ही,

देशासाठी लढणारांची

भासे कधी ना येथे कमी

महाराष्ट्राचा डंका वाजे

चारी दिशांमध्ये नाव हे गाजे,

महान अशा या राज्याला हो

'महाराष्ट्र' हे नावच साजे

✒ K. Satish

घुमावा मंगलमयी सूर

तरणंबांड गडी आम्ही मर्द हो

लग्नासाठी आतुर,

पण कोरोनानं केलंया आमचं

जगणं थातूरमातूर

तिशी गाठत आलो आम्ही

तरूणपणानं जाताना,

कंटाळा आला जगण्याचा

रोजगार सापडताना

कशीबशी आता लागली नोकरी

गवसला जगण्याचा सूर

पण कोरोनानं केलंया आमचं

जगणं थातूरमातूर

किती आशेनं ठरवलं होतं

लग्न आता हो करायचं,

सुशील मुलगी पाहून तिला

घरी हो आपल्या आणायचं

विचार करतच होतो अचानक

मध्येच आला हा असूर,

अन् कोरोनानं केलंया आमचं

जगणं थातूरमातूर

आज उद्या संपेल हे संकट

जग आशेवर जगतंय,

गोंधळात या पण हो आमचं

वय हे पुढं सरकतंय

नोकरी अन् छोकरीसाठी आम्ही

होतोय हो चिंतातूर,

अन् कोरोनानं केलंया आमचं

जगणं थातूरमातूर

करतो प्रार्थना संपावी

लवकर हो ही महामारी,

त्रासून गेलीय या महामारीला

हो जनता सारी

बिनलग्नाचे मरण न येवो

लागली जीवाला हुरहूर,

संकट संपूनी जीवनात या

घुमावा मंगलमयी सूर

✒ K. Satish

सत्य जीवनाचे

मृत्यूचे तांडव चोहीकडे

जेव्हा वाढले होते,

मोहमायेच्या दुनियेतूनी

लोक बाहेर पडले होते

हळूहळू निवळता

संकटाची ती छाया,

पुन्हा आठवू लागली

साऱ्यांना मोहमाया

पुन्हा सुरू जाहला

पैशाचा पाठलाग,

हव्यास वाढला पुन्हा

अनीतीला आली जाग

कळेचना कसे हो

आहे कशातं सुखं,

आहे हातातं लाखो

पण हजाराचे दुःख

आहे अटळ तो मृत्यू

हे सत्य जीवनाचे,

सोडूनी इथेच सारे

साऱ्यांना हो जायाचे

मोहमाया शून्य आहे

हे मनी रूजवावे,

जे जवळ आहे त्यातूनी

स्वर्गसुख अनुभवावे

रिक्त हाताने जाणारे

एक प्रेत रोज पहावे,

अहंकारी त्या मनाला

हे सत्य दाखवावे

✒ K. Satish

गणित चुकांचे

चूक झाली जर कागदावरती

खोडून फाडून टाकता येते,

आयुष्यातील चुकांनी मात्र

अवघे जीवन बदलूनी जाते

ना चुकेल तो माणूस कसला

कोणी नाही जो कधी ना फसला,

मूर्ख म्हणावे त्याला जो की

चुकांनाच कवटाळूनी बसला

आयुष्याचे गणितच हे की

चूक छोटी पण अनुभव मोठा,

ज्याने घेतला बोध चुकांतूनी

त्याला यशाचा पडे ना तोटा

अडखळला जो चुकांच्यामधे

बदल त्याने ना काही घडविला,

चुकांमधूनी जो सुधारला

प्रगतीपथावर धावत गेला

आयुष्यातील चुकाच देती

अनुभवाचे अनेक मोके,

अनुभवातूनी माणूस घडतो

गणित चुकांचे असे अनोखे

✒ K. Satish

जागतिक काव्यदिनाच्या शुभेच्छा

कळले नाही मला 

हे शब्द कसे आले,

लिहीत गेलो हळूहळू

आणि काव्य पूर्ण झाले.

शांतपणे बसता 

डोळे मिटून गेले,

स्मृतीमधील काही

जुने क्षण जागे झाले.

आठवूनी त्यांना 

मग शब्दधागा विणला,

अशाप्रकारे माझा 

कवितासंग्रह बनला.

जागतिक काव्यदिनाच्या

सर्व कवी, साहित्यिक व काव्यरसिकांना मनःपूर्वक शुभेच्छा...!!!

✒ K. Satish

भविष्य

तळहाताच्या रेषा अन् चेहरे पाहून 

बरेचजण भविष्य सांगतात,

ते सांगण्यासाठी लोकांकडून

पैसे देखील मागतात

चांगले सांगता सांगता

थोडी अडचणींची झालर दिली जाते,

मग धास्तावलेल्या मनामध्ये

उपायांची आसही जागवली जाते

चांगले व्हावे या आशेने लोक

अंधश्रध्देच्या मागे धावतात,

अन् हतबल झालेले हे लोक

आपसूक त्यांच्या जाळ्यात घावतात

सर्व चांगले व्हावे म्हणून

अनेक उपाय सुचवले जातात,

अन् भांबावलेल्या लोकांकडून

बक्कळ पैसे उकळले जातात

अडीअडचणी, दुःख - वेदना

मानवी जीवनाचा भागच आहे,

 तळहाताच्या रेषा निराळ्या

तरी कोण यातून सुटला आहे ?

मनगटामध्ये जोर असावा

अन् इच्छाशक्तीही प्रबळ असावी,

या दोन्हींच्या जोरावर

भविष्य घडविण्याची ताकद असावी...!!!

✒ K. Satish