Wednesday, October 23, 2024
चार दिवस असत्याचे
Thursday, July 25, 2024
फसवा अर्थसंकल्प
Monday, April 22, 2024
चमच्यांच्या राजाची वाताहत
Monday, March 13, 2023
ग्राहक राजा, भोगतोय सजा
ग्राहक राजा महान माझा
म्हणूनी करती ते सन्मान,
पण खोट्याची दुनिया सारी
वाढले फसवणुकीचे प्रमाण
बिल्डर घेती पैसे अधिकचे
खोटे विवरण दावूनी इथे,
न्याय कसा मिळेल ग्राहकांना
प्रशासनच सामील असे जिथे
चटई श्रेत्र सांगती भले मोठे
परंतु असे ते त्याहून लहान,
खोट्याची ही दुनिया सारी
वाढले फसवणुकीचे प्रमाण
मोठ्या दिमाखात रेरा आला
त्याचा खूप बोलबाला झाला,
प्रत्यक्षात त्याचाही इथे
तितकासा उपयोग न झाला
पैशाने कायद्यास वळवती
लोकशाहीचा होई अपमान,
खोट्याची ही दुनिया सारी
वाढले फसवणुकीचे प्रमाण
स्वप्न दावूनी सुखसोईंचे
अखेर त्याला पूर्ण न करती,
गुणवत्तेला देऊनी तिलांजली
एक एक पैसा तिथे हडपती
देखभाल खर्चाच्या नावे
लूटमार करती हे छान,
खोट्याची ही दुनिया सारी
वाढले फसवणुकीचे प्रमाण
✒ K. Satish
Tuesday, December 27, 2022
भयाण वास्तव
खर्या खोट्याचा मांडून बाजार
धर्मांधतेचा पसरविला आजार,
सारे नेते झाले बघा मालदार
बेरोजगारीनं पोरं झाली बेजार
कष्टकरी घाम इथं गाळतो
त्याला लुटून नेता उजळतो,
क्षणाक्षणाला त्यांना तो छळतो
कष्टकऱ्याचा आत्मा इथं जळतो
खोटं बोल पण रेटूनं बोल
सगळीकडे चाललाय मोठा झोल,
स्वातंत्र्य झालेय मातीमोल
क्रांतिकारकांचा संपलाय रोल
सगळीकडे पैशाचा बोलबाला
सत्तेच्या धुंदीत नेता बघा न्हाला,
गुलाम समजतो हा जनतेला
हाच जनसेवक हे विसरून गेला
अज्ञानी, गावगुंड नेते झाले
विद्वानांना गुलाम त्यांनी केले,
भ्रष्टाचाराचे साम्राज्य पुढे नेले
स्वतंत्र देशाचे वाटोळे केले
यावर अंकुश कुणी ठेवायचा
तुम्हा-आम्हालाच निर्णय हा घ्यायचा,
शिक्षण, आरोग्य, रोजगारीच्या
विषयावरतीच सदैव भर द्यायचा
भूलथापांना उडवूनी लावायचे
माणुसकीला प्राधान्य द्यायचे,
भ्रष्टाचारी, गावगुंड नेत्यांना
एकजुटीने अस्मान दावायचे
✒ K. Satish
Sunday, November 20, 2022
असे आम्ही गुलाम
हात आमचे दगडाखाली
बोलायची झाली चोरी
आम्ही दिली दुसर्याच्या हाती
आमच्या अस्तित्वाची दोरी
नको ते उपकार घेतले
झोळी आम्ही भरून घेतली
आज तीच लाचारी आमच्या
सार्या हक्कांवरती बेतली
गुलामीचे जीवन जगतो
अब्रू घालवली सारी
आम्ही दिली दुसर्याच्या हाती
आमच्या अस्तित्वाची दोरी
पश्चात्ताप होतोय आम्हाला
पण सांगू कसे कुणाला
या सार्याची खंत माहित
आहे आमच्या मनाला
स्वार्थ साधला असला तरी
मनाला येईना उभारी
आम्ही दिली दुसर्याच्या हाती
आमच्या अस्तित्वाची दोरी
वाटते आम्हालाही बोलावे
मत आमचे व्यक्त करावे
झाल्या चुकांची मागून माफी
सहकाऱ्यांचे पाय धरावे
पण चुगल्या करून बरबटलो
विश्वास न कोणी करी
आम्ही दिली दुसर्याच्या हाती
आमच्या अस्तित्वाची दोरी
स्वार्थ साधला दोन घडीचा
भोग मात्र आयुष्यभराचे
माणूस असलो आम्ही तरीही
जगतो जीवन जनावराचे
सत्यासाठी लढणाऱ्यांचे
लढे उध्वस्त करी
आम्ही दिली दुसर्याच्या हाती
आमच्या अस्तित्वाची दोरी
आमच्यासारखे असंख्य लाचार
आहेत अवतीभवती
म्हणूनच तर सामान्यजनांच्या
जीवनाची झाली माती
आदेशाचे गुलाम आम्ही
पाप्यांची करी चाकरी
आम्ही दिली दुसर्याच्या हाती
आमच्या अस्तित्वाची दोरी
✒ K. Satish
Wednesday, November 16, 2022
मिळे धनाचा मेवा, खड्डयात गेली जनसेवा
गरिबांचा तो हक्क मारूनी
खिसे तुम्ही किती भरता रे
तुडुंब भरले खिसे तरीही
कोंबून कोंबून भरता रे
विसर तुम्हाला पडला तुम्हीही
गरीबच कधीतरी होता रे
आली सत्ता माज वाढला
विसर तुम्हाला पडला रे
गरिबांच्या सेवेसाठी तुम्ही
निवडणूक ती लढला रे
निवडून आल्यानंतर का बरे
मेंदू तुमचा सडला रे
समोर पाहून झरा धनाचा
सुटला लोभ तुम्हाला रे
मते तुम्हाला दिल्याचा होतो
पश्चात्ताप आम्हाला रे
आयुष्य काही वर्षांचेच हे
मेंदूत तुमच्या न घुसले रे
धुंद होऊनी सत्तेमध्ये
मेंदू तुमचे नासले रे
उघडा डोळे सुप्त मनाचे
फळ कर्माचे मिळेल रे
कर्मानुसारच फळही मिळते
कधी हे तुम्हास कळेल रे ?
✒ K. Satish
Saturday, November 5, 2022
मतलबी नेते
मूर्खांच्या हाती सत्ता
वाढवी स्वतःची ते मालमत्ता
करती पिळवणूक कष्टकऱ्यांची
झोळी भरती काॅन्ट्रॅक्टदारांची
लायकीशून्य पण मान मोठा
ज्ञानाचा असे यांच्याकडे तोटा
बुजगावणे हे बिनकामाचे
लोणी खाती प्रेतावरचे
हात जोडती निवडून येण्या
नंतर वेळ नसे भेटण्या
आत्मा जळतो कष्टकऱ्यांचा
बोजा वाढतो तळतळाटाचा
पैशाला हे हपापलेले
कष्टावाचून सुखावलेले
पैशासाठी लाज सोडती
निर्लज्जपणाचे दर्शन घडवती
जेव्हा फिरेल चक्र काळाचे
वाटोळे होईल या साऱ्यांचे
✒ K. Satish
Sunday, August 7, 2022
गोष्ट चमच्यांच्या राजाची
चमच्यांच्या राजाची गोष्ट
मती त्याची की हो झाली भ्रष्ट,
चमच्यांचे ऐकूनी त्याने
राज्य स्वतःचे केले नष्ट
स्तुती ऐकण्या पाळले चमचे
गुलाम म्हणूनी पाळले चमचे,
पण ते सगळे होते स्वार्थी
होते लफंगे आणि लुच्चे
चमचे होते निव्वळ कपटी
जळके, कुचके, अप्पलपोटी,
वैर त्यांचे ज्यांच्याशी त्यांची
चहाडी करती खोटी नाटी
मूर्ख तो राजा ऐकूनी त्यांचे
निर्णय चुकीचे घेऊ लागला,
जे होते खरेच कामाचे
दोषी त्यांना ठरवू लागला
शोलेमधला जेलर आठवा
चमचा त्याचे कान भरवतो,
मूर्ख असा जेलर स्वतःचे
मूर्खपणाने हसे करवतो
असेच झाले या राजाचे
चमच्यांच्या बाजारी हरवला,
हलक्या कानाच्या हो कृपेने
राज्य मिळाले त्याचे धुळीला
✒ K. Satish
Thursday, June 30, 2022
यातना मनातल्या
यातना मनातल्या
सांगू कशा कुणाला,
सगळेच कोणत्यातरी
दुःखामधेच आहे
नाती गोती शून्य
आहेत या हो जगती,
रक्ताचे जे म्हणवती
ते अति यातना देती
महत्त्व ज्या नात्याला
देई सारे जग हे,
ते कपटी निघाले तर
करेल काय मन हे
लादलेली नाती
काय ती कामाची,
त्यांच्यामुळेच होते
अवहेलना मनाची
नाते असे असावे
जे आपण निवडावे,
मन निर्मळ हो ज्याचे
त्यास नातलग म्हणावे
रक्ताची कसली नाती
खोट्याने सजवलेली,
वर मुखवटा मायेचा
आत कपटानं भरलेली
भांडार या दुःखाचे
मोहामध्येच आहे,
मोहमायेच्या जाळ्यातूनी
आता सुटायचे आहे
स्वार्थी या जगाला
निरोप द्यावयाचा,
मनी विचार आहे
शून्याकडे जाण्याचा
✒ K. Satish
Wednesday, October 20, 2021
विश्वासघात
आर्थिक लाभाच्या मोहापायी
विश्वास कधी गमावू नका,
विश्वास टाकणार्याला तुम्ही
अगदीच फाडून खाऊ नका
विश्वासाने दिलेला असतो
त्याने तुम्हास मदतीचा हात,
ठेवा जाणीव उपकाराची
करू नका तुम्ही त्याचा घात
स्वार्थ तुमचा दोन घडीचा
नीच बनण्या भाग पाडतो,
उरल्या सुरल्या माणुसकीला
पुरता जमिनीमध्ये गाडतो
कर्तृत्व स्वतःच्या अंगी बाळगा
दुसर्याच्या जीवावर खाऊ नका,
फसवणूक तुम्ही कराल एकदा
मिळणार नाही दुसरा मोका
✒ K. Satish
Friday, October 8, 2021
मुर्दाड त्या मनांना
मुर्दाड त्या मनांना
चैतन्य येत नाही,
ते मृत आहे आता
त्यांच्यातं प्राण नाही
गुलामीचे विषाणू
अंगी भिनले इतके,
की हक्क मागण्याची
तळमळ कुणातं नाही
स्वार्थी झाले सगळे
स्वतःपुरतेच जगणे,
शोषितांचे अश्रू
पुसण्या उसंत नाही
अन्याय होतो जेव्हा
स्वतःवरी मग तेव्हा,
शोधीतं क्रांतिकारक
फिरती दिशा ते दाही
लढणार नाही आम्ही
पण लाभ हवा आम्हा,
असेच आहो आम्ही
आम्हास लाज नाही
क्रांतिकारी जन्मो
पण घरी दुसर्याच्या,
घाव सोसण्याची
ताकद आम्हातं नाही
✒ K. Satish
Tuesday, July 27, 2021
शिक्षणाचा काळाबाजार
या शिक्षणाची महती
रंकाला बनवी रावं,
गुलाम देशालाही
जगातं येई भावं
असे डरूनी जगणे
तो नर असो वा नारी,
शिक्षण घेऊनी तेही
घेती गगनभरारी
जगात खूपं होता
गुरूला त्या मानं,
धनास गौण मानून
करती ते ज्ञानदानं
किती घडवले ते शिष्य
दूर केले ते अज्ञानं,
कर्तव्यनिष्ठ शाळेसी
होता पूर्वी मानं
मग काळं तो बदलला
पैशाचे लोभी आले,
शाळेच्या प्रतिष्ठेला
रसातळाला नेले
शिक्षणातं झाला
सुरू काळाबाजारं,
विद्यार्थी, पालकांची
नुसती लूटमारं
मग शिक्षकही झाले
सामीलं या लूटीतं,
पैशासाठी अडवती
ते शिक्षणाची वाटं
आता धर्म म्हणजे पैसा
कर्तव्य म्हणजे पैसा,
गुरूच्या प्रतिमेला
हा डाग लागे कैसा
अंधारमय भविष्य
आता समोर आहे,
रसातळाला गेली
शिक्षणपद्धती आहे
मान गुरू या पदाचा
मनातूनी मिळावा,
माझ्या या कवितेचा
अर्थ साऱ्यांना कळावा...!!!
✒ K. Satish
Wednesday, July 7, 2021
अहंकार आणि स्वार्थ
स्वार्थ अन् लबाडी त्याच्या
रक्तात भिनली होती,
त्याच्या नजरेत क्षुल्लक होती
सगळी नातीगोती
जवळ करतसे एखाद्याला
स्वतःच्या स्वार्थासाठी,
कामापुरती जोडतसे
मैत्रीची खोटी नाती
करून लबाडी हळूहळू त्याचे
धनही वाढू लागले,
अवगुणांचे आणखी तेज
त्याच्यावर चढू लागले
अति धनाचा माज त्याला
अहंकारी बनवू लागला,
वाढूनी त्याचा अहंकार
तो इतरांना हिणवू लागला
मग अचानक एके दिवशी
नियतीचे काटे फिरले,
धनही बुडाले सगळे अन्
संकटांनी त्याला घेरले
त्याच्या अहंकारी वृत्तीने
सगळेच दुरावले होते,
आपले म्हणावे असे कोणीच
हितचिंतक त्याकडे नव्हते
एकांतामध्ये बसला अन् तो
धाय मोकळून रडला,
अहंकार अन् स्वार्थापायी
तो होता एकटा पडला
पैसा म्हणजे सर्वस्व नसे
मीच मोठा हे सत्य नसे,
अहंकार अन् स्वार्थ हे तर
मनुष्याचे मोठे शत्रू असे...!!!
✒ K. Satish
Tuesday, June 29, 2021
गरज एकजुटीची
एकेदिवशी रात्रीच्या समयी
फेरफटका मारीत असता,
नजरेस पडला चोहीकडे
खोदून ठेवलेला तो रस्ता
पहाता पहाता खिन्न मनाने
विचार माझ्या मनात आला,
आत्ताच बांधलेल्या रस्त्याचा
लगेचच असा अंत का केला ?
रस्ते बांधणे आणि खोदणे
प्रशासनाचा खेळ निराळा,
कर्तव्यशून्य अधिकार्यांना
हव्या फक्त पैशांच्या माळा
कंत्राटदार अन् नेत्यांची ही
खेळी आता जुनी जाहली,
स्वतंत्र भारताची दुर्दशा
आपल्याच राजकारण्यांनी केली
अन्यायाशी लढणार्यांचे
या देशातील प्रमाण घटले,
त्यामुळेच भ्रष्टाचार्यांनी
आजवर या देशाला लुटले
आपल्या पैशाचा हा अपव्यय
उघड्या डोळ्यांनी पाहूनी,
जगत राहते जनता सारी
रक्ताचे आसू पिऊनी
एकजुटीची ताकद आता
दाखवण्याची गरज भासते,
षंढासारखे जीवन जगणे
हे तर मरण्यासमान असते...
✒ K. Satish
Monday, June 14, 2021
जवळचेच कातील
आघात सोसूनी मी
झालो किती कठोरं,
हळव्या मृदू मनाचा
बदलूनी गेला नूरं
पाहून व्यथा कुणाची
मना आघात होई,
मन पिळवटूनी जाई
डोळ्यातं पाणी येई
जवळचे जे म्हणवती
त्यांनीच केला घातं,
साधूनी स्वार्थ सगळा
घेतला धुऊनी हातं
आघात खूप मोठा
तो माझ्यासाठी होता,
प्रत्येक तो लुटणारा
माझ्याच निकटचा होता
होता कोणी मित्र
कुणी नात्यातील होता,
दूरचे कुणीच नव्हते
जवळचे ते कातीलं
दगाबाज तुम्हा
समजत नाहीत लवकर,
कीड असते चिटकूनी
झाडालाच निरंतर
स्वार्थी जगातं आता
सर्वांनी शहाणे व्हावे,
वेळीच पोखरणार्या
कीडीला ओळखावे
✒ K. Satish
Friday, March 5, 2021
अतिहाव अधोगतीकडे धाव
खातच गेले खातच गेले
खाऊन खाऊन फुटू लागले,
फुटूनी झाले तुकडे तरीही
अजून खायचे बोलू लागले
भ्रष्टाचारी मन हे असले
अंत न यांच्या स्वार्थाला,
पैसा खाती अतोनात तरी
समाधान ना मिळे मनाला
जीवन आहे एकच तरीही
पैसा हवा हो यांना अगणित,
फुकटचा मिळे ज्यावेळी तेव्हा
होतो आनंद यांचा द्विगुणित
पैसा पैसा करता करता
वय ते यांचे सरून गेले,
वार्धक्याच्या उंबरठ्यावरी
यांना उमजेना काय कमाविले
कमी जास्त त्या प्रमाणात हो
सर्वच जण कमावती पैसा,
सर्वांपेक्षा जास्त हवा मज
मनी का यावा हव्यास ऐसा
माणसासाठी पैसा आहे
पैशासाठी माणूस नाही,
प्रमाणात हो हवाच पैसा
अतिहाव कामाची नाही
✒ K. Satish
Featured Post
माझा कवितासंग्रह
कळले नाही मला हे शब्द कसे आले, लिहीत गेलो हळूहळू अन् काव्य पूर्ण झाले. शांतपणे बसता डोळे मिटून गेले, स्मृतीमधील काही जुने क्षण जागे झाले....
Popular Posts
-
कळले नाही मला हे शब्द कसे आले, लिहीत गेलो हळूहळू अन् काव्य पूर्ण झाले. शांतपणे बसता डोळे मिटून गेले, स्मृतीमधील काही जुने क्षण जागे झाले....
-
संतांच्या या भूमीमध्ये वारकऱ्यांना स्थान मानाचे, वाहू लागले वारे आता संतांच्या जयघोषाचे स्नान करूनी भक्तीचे भोजन आत्मशक्तीचे, वारकरी दर्शन ह...
-
आयुष्यामध्ये प्रत्येकाला मित्रांचा सहवास हवा, कारण त्यांच्या सोबत असता अंगात भरतो जोश नवा असेच होते मित्र सहा ते एकमेकांचे जीव की प्राण, सु...