लग्नाची मागणी

मन हे जडले तुझ्यावरी

हातात हात तू देशील का ?

जन्मभराची साथ तू देण्या

सांग ना माझी होशील का ?

✒ K. Satish

दीपोत्सव

आनंदाचा क्षण हा आला

हर्षित सारा जन हा झाला

चोहीकडे हे दीप उजळले

अंधारावर घातला घाला 

वैफल्याच्या अन् दुःखाच्या

आठवणींना विसरूनी जाऊ

आनंदाच्या उत्सवात या

प्रफुल्लित होऊनी न्हाऊ 

दीप असे हा ज्ञानाचा अन्

दीप असे हा समृद्धीचा

अज्ञानाला, नैराश्याला

संपवण्याचा मार्ग सुखाचा 

माझ्यासंगे इतरांचेही

भले व्हावे ही बाळगू इच्छा

नांदो सौख्य सर्वांच्या दारी

दीपोत्सवाच्या याच शुभेच्छा...!!!

✒ K. Satish

फूल प्रेमाचे

पाठवले जे फूल तुला मी

फूल नव्हे ते हृदय असे,

कोमल अशा त्या हृदयामध्ये

सखये माझे प्रेम वसे

एक एक पाकळीमध्ये वसले

भाव अंतरीचे माझ्या,

गोड गुलाबी भावनांना त्या

ओठांचा दे स्पर्श तुझ्या

जर कधी काटे टोचू लागले

काट्यांना दुर्लक्ष तू कर,

समजून घे प्रेमाची भाषा

मऊ पाकळ्यांना स्पर्श तू कर

मनमोहक सुगंध असा गं

दरवळेल त्या फुलातूनी,

एकेक श्वास प्रिये माझा गं

अनुभव तू त्या गंधातूनी

त्या फुलातूनी प्रेम हे माझे

समजून घे तू प्रेमाने,

जीवन माझे कर तू सुगंधित

या प्रितीच्या सुगंधाने

✒ K. Satish

सहलीसाठी आनंदमयी शुभेच्छा

आनंदाचा घडो प्रवास हा

मनापासूनी तुम्हा शुभेच्छा,

धकाधकीच्या जीवनातूनी

उसंत मिळावी हीच ती इच्छा 

भ्रमण करूनी विविध ठिकाणी

आनंद घ्यावा क्षणाक्षणाचा,

मरगळ संपो जीवनातली

उत्साह वाढो तनामनाचा 

सवंगड्यांनो करा साजरा

आनंद सोबत फिरण्याचा,

नसलो तनाने जरी मी संगे

भास व्हावा मी असण्याचा 

आनंद तुमचा तोच हो माझा

नाही वेगळा आणखी काही,

व्यस्त जरा सध्या मी आहे

आणखी दुसरे काही नाही

✒ K. Satish

अंतिम घटका विरहाची

चांदण्यांनो चमका असे की,

रातीचाही दिवस होवो

आज न मजला झोप येवो

साजन माझा उद्या येत आहे 

आठवणी त्याच्या अतिसुंदर

अंग हे शहारूनी टाकी,

आता न काही उरले बाकी

मन हे उत्कंठित होत आहे 

दिवस सरले, वर्षे सरली

विरहकाळ तो वाढत गेला,

प्रेममळा परि बहरत गेला

अतीव आनंद आता होत आहे 

परमोच्च आनंद उद्या घ्यायचा मज

सामोरी दिसताच त्याला बिलगायचे,

नयनात त्याच्या मजला हरवायचे

स्वप्न सुंदर हे मी पहात आहे 

सुंदर हे स्वप्न जागे ठेवा तुम्ही

सारी रात या स्वप्नी जगायचे आहे,

उघडताच चक्षु त्याला पहायचे आहे

अंतिम घटका विरहाची मी मोजत आहे

✒ K. Satish

स्वप्नातले स्वप्न

स्वप्नातं येऊनी तू

का स्वप्नं दाविले मला,

देऊन हात हाती

का सांग भुलवले मला 

रेशीमगाठ ऐसी

प्रेमाची बांधूनी तू ,

का ओलेचिंब केले

या कोरड्या जीवाला 

स्वप्नातले हे स्वप्नं

वाटे हवेहवेसे,

फुटली ती पालवी बघ

कोमेजल्या मनाला 

आता हवीस मजला

प्रत्यक्ष तू समोरी,

तुजविन अर्थ नाही

आता या जीवनाला

✒ K. Satish

संसाराचे पहिले पान

विस्कटलेले केस मी

विंचरूनी घेतले,

जेव्हा माझ्या सजनाला मी

येताना बघितले 

दारी येता बेल वाजली

आनंदाने न्हाले मी,

सुखद क्षणाच्या जाणिवेने

हर्षित होऊन गेले मी 

धडधड होतंय काळीज माझं

समोर त्यांच्या जाताना,

नव्या नव्या या संसाराचे

पहिले पान उलटताना 

दार उघडता समोर ते अन्

त्यांच्यासमोर होते मी,

आलिंगन देऊनी तयांना

त्यांच्या कवेत गेले मी 

नव्या नव्या या संसाराची

सुखद अशी ही पहिली पाने,

सतत रहावी स्मरणी माझ्या

रिक्त न व्हावे प्रेम रकाने

✒ K. Satish

वस्ती माझ्या बालपणीची

माझे जन्मठिकाण होती

एक छोटीशी वस्ती,

तिथल्या एकजुटीसमोर

झुकती मोठ्या मोठ्या हस्ती

दोनशे अठ्ठ्याऐंशी कुटुंबांचा

संसार तेथे चाले,

गुण्यागोविंदाने नांदत होते

सगळ्याच धर्मावाले

आजच्याइतके पैशाला

महत्त्व तेव्हा नव्हते,

दुसर्‍याचे दुःख प्रत्येकजण

स्वतःचेच समजत होते

मोबाईलचे जाळे नव्हते

पैशाचा तो अहंकार नव्हता,

तरबेज असा कबड्डीपटू

प्रत्येक घराघरामध्ये होता

आट्यापाट्या, लपंडाव अन्

शिरापुरीचा खेळही चाले,

बोरीबनातून फळे तोडण्या

पार करी मुले नदी अन् नाले

भांडण होई सार्वजनिक अन्

सगळेच त्याचे साक्षीदार असे,

चित्रपटालाही लाजवील

अशी दृश्ये नेहमीचं दिसे

कामावर जर गेला तरीही

नसे काळजी घरच्यांची,

दुखले खुपले कोणाचे तर

होतसे गर्दी इतरांची

भय नव्हते कधी चोरांचे अन्

दुःख नसे कमी पैशांचे,

राजमहाल तो आमच्यासाठी

घर आमचे दोन खोल्यांचे

तिथेच झालो शिकूनी मोठे

धडे घेतले माणुसकीचे,

अजूनही आठवती क्षण तिथले

आनंदाचे, एकजुटीचे

धकाधकीच्या जीवनात या

आठवण येई जुन्या क्षणांची,

म्हणूनच आठवी क्षणाक्षणाला

वस्ती माझ्या बालपणीची

✒ K. Satish

प्रितसागर

लाघवी सौंदर्य पाहूनी

मनात उठती मधुर तरंग,

काया तुझी कोमल इतकी की

पाहूनी होतो मी तर दंग

भुरळ पाडूनी हृदयी माझ्या

बसली तू गं घट्ट अशी की,

देहभान मी विसरूनी गेलो

तुझाच होऊन बसलो गं मी

तुझ्यात गुंतून गेलो तर मी

सारे काही विसरून जाईल,

तुझ्या प्रितीने ओथंबलेल्या

प्रेमसागरी डुंबून जाईल

त्या सागरी डुंबायाचे

स्वप्न पाहतो क्षणाक्षणाला,

स्वप्नसुंदरी तू माझी गं

तुझी आस माझ्या हृदयाला

दे होकार तू मजला आता

तू माझ्या मनमंदिरात गं,

डुंबून जाऊ दोघेही मग

प्रितीच्या सागरात गं

✒ K. Satish

संगीत

जीवनाचा ध्यास संगीत

या देहातील श्वास संगीत

पृथ्वीतलावर जाणवणार्‍या

स्वर्गसुखाचा आभास संगीत

भुकेल्याचा घास संगीत

तहानलेल्याची प्यास संगीत

भगवंताच्या भक्तांसाठी 

ईश्वराचा सहवास संगीत

मराठमोळ्या मावळ्यांकरिता

छत्रपती शिवराय संगीत

मायेसाठी आसुसलेल्यांची

प्रेमळ अशी माय संगीत

सीमेवरील जवानांसाठी

देशाचा अभिमान संगीत

मातृभूमीच्या रक्षणाकरिता

शहीद होण्याचा सन्मान संगीत

लावण्यवतीला लाजवेल अशी

सौंदर्याची खाण संगीत

पृथ्वीतलावर आनंदाने

जगण्यासाठी वरदान संगीत

पृथ्वीला जर देह मानले

तर तिच्यातील प्राण संगीत

उच्च नीचचा भेद मिटवी

जगी श्रेष्ठ असे महान संगीत

जाता जाता एकच म्हणणे

आमुचा प्रत्येक श्वास संगीत

उरलेल्या ह्या आयुष्याला

उरला एकच ध्यास संगीत

✒ K. Satish

अद्वितीय छत्रपती संभाजी महाराज

शूरवीर अन् महाप्रतापी

छत्रपतींचे छावे,

अद्वितीय असे कार्य की

सार्‍यांनी नतमस्तक व्हावे

स्वराज्याचे द्वितीय छत्रपती

शिवरायांची सावली ते,

प्रजाजनांची आशा आणिक

स्वराज्याची भाषा ते

मैत्री त्यांची अमूल्य होती

ज्ञानही होते त्यांचे अपार,

स्वराज्यद्रोह आणि फितुरी

करणार्‍यांना केले ठार

लाज राखिली स्त्रियांची अन्

मान राखिला धर्माचा,

मृत्यू आला तो ही लाजला

असा थाट महाराजांचा

असा थाट महाराजांचा...

✒ K. Satish

आई

माया आणि ममता आई

प्रेम आणि करूणा आई,

स्नेहभाव तो तिच्यासारखा

कोणाच्याच हृदयामध्ये नाही 

चिमटा काढून पोटाला ती

घास भरवते पिल्लांना,

दुःख मागते स्वतःसाठी अन्

सुखी बनवते इतरांना 

भलेभले ते होते अगदी

नतमस्तक तिच्या चरणी,

काळीज तुटते मनातूनी पण

ओरडे मुलांना वरकरणी 

महिमा तिचा या जगी हो मोठा

किती गावे तिचे गुणगान,

त्यागाची अतिसुंदर मूर्ती

आई या सृष्टीची हो शान

✒ K. Satish

आस तुझिया प्रितीची

नभ बरसला अन्

भिजवून गेला मातीला,

सुगंधित झाली माती जणूकाही

स्वर्गच आला भेटीला

मन हे माझे सुखावले अन्

तुझी आठवण मनी जागली,

याच क्षणी तुला भेटायाची

तीव्र आस या जीवा लागली

जरी भेटली नाहीस तू तरी

स्वप्नात माझ्या येशील का ?

कोमल तुझ्या त्या हाताला तू

हातात माझ्या देशील का ?

प्रीत माझिया मनातली सखे

तुझिया मनाला कळेल का ?

तुझ्या प्रितीची साथ ही मजला

या जन्मामध्ये मिळेल का ?

✒ K. Satish

लाडक्या लेकीस वाढदिवसाच्या शुभेच्छा...

लाडक्या लेकीस, सिद्धीस

जन्मदिवसाच्या खूप खूप

शुभेच्छा...

आनंदाचा क्षण हा आला

जन्मदिन हा तुझा गं आला,

धकाधकीच्या जीवनात या

आनंदाचा वर्षाव झाला 

प्रगतीपथावर जावे तू गं

स्वतःस घडवत न्यावे तू गं,

येथील अडथळे अगणित तरीही

अद्वितीय कार्य करावे तू गं 

क्षमता आहे तुझ्यात मोठी

जिद्द, चिकाटीदेखील मोठी,

आकार देऊन जीवनास तू

कार्य करावे देशासाठी

✒ K. Satish

सौंदर्याची खाण

नाजूक या ओठांची लाली

नयन नशीले गाल गुलाबी,

पहात रहावे रूप तुझे अन्

मद्य न पिता व्हावे शराबी

थरथरल्या ओठांवर तुझिया

फूल गुलाबाचे ठेवावे,

अन् उचलावे अलगद आणिक

हळूच त्याला मग चुंबावे

कशी करू मी स्तुती तुझी

मी कधी अप्सरा पाहिली नाही,

पाहतो जेव्हा स्वप्नी अप्सरा

तुजविन दुसरी दिसतच नाही

सौंदर्याची खाण तू प्रिये

तुझी आस लागे ह्या जीवाला,

आशिक झालो तुझा आता मी

दे तू दुजोरा माझ्या प्रेमाला

✒ K.Satish

स्वप्नपूर्ती प्रेमाची

बालपण सरले अन् तरूणपण आले

बहर आली जीवनात जग बदलून गेले

जोश वाहे अंगी मज भीती नाही कसली

नकळत एक सुंदरी माझ्या मनामधे घुसली

रूप तिचे पाहण्याला व्याकुळ होतो असा

पावसाची वाट पाहत चातक बसतो जसा

कोमल ती काया तिची तेजस्वी कांती

पेटवती ह्रदयातील प्रेमाच्या वाती

भिजलेल्या मातीचा सुगंध दरवळतो

वार्‍यामध्ये श्वास तिचा जेव्हा विरघळतो

नशीली अदा तिची झिंग येते पाहून

वाजवते ठोके माझ्या ह्रदयात जाऊन

ओढ तिची लागली माझ्या ह्रदयाला

आसुसती नयन माझे तिला पाहण्याला

रोज वाटे मजला तिला सांगू एकदाचे

तिच्यासाठी असलेले भाव अंतरीचे

वाटे मजला भीती ती रूसणार तर नाही

क्षणामधे प्रेम माझे फसणार तर नाही

हिमतीने एकेदिवशी केला तिचा सामना

लिहून दिल्या तिला माझ्या मनातील भावना

वाट पहात होतो मी तिच्या होकाराची

सत्वपरीक्षाच होती माझ्या प्रेमाची

काही क्षण शांतपणे विचार तिने केला

अन् तिरप्या नजरेचा कटाक्ष मला दिला

नजरेतून भाव तिने सांगितले सारे

हर्षाने आले अंगावर शहारे

घालमेल मनातील संपली एकदाची

कदर तिने केली होती माझ्या प्रेमाची

स्वप्न झाले पूर्ण अन् तृप्त झाले मन

चोहीकडे दाटून आले प्रितीचे घन

अशी सुरू जाहली माझी प्रेमकहाणी

भेटली मजला माझ्या प्रितीची राणी...

✒ K. Satish

बंध लग्नाचे

भांडण तंटा करूनीदेखील

दोन शब्द ते प्रेमाचे,

जन्मभराची गाठ अशी हे

अद्भुत नाते लग्नाचे 

तू तू मी मी करूनीदेखील

शेवट याचा गोडच हो,

आयुष्याची मजाच यामध्ये

खरा आनंद यातच हो 

विश्वासाचे नाते हे तर

सुखदुःखाने भरलेले,

साथ देऊनी हसत जगावे

क्षण संसारिक उरलेले 

हळूहळू क्षण पुढे सरकती

तसे हे नाते दृढच होते,

वीण ही होते घट्ट हो त्याची

अर्थ जीवनास देऊन जाते

✒ K. Satish