उर्मी न संपणारी

वाट पाहे कोणी

माझ्या संपण्याची,

तळपूनी मी पुन्हा

उभा समोरी आहे

व्यस्त होतो थोडा

व्यापात दुसर्‍या मी,

वाटले कुणाला

मी संपलोच आहे

आहे अजून बाकी

ते ॠण जीवनाचे,

असा कसा बरे मी

हार मानणार आहे

झगडणार आहे

मी दुष्ट प्रवृत्तींशी,

आत्मविश्वास मनी

माझ्या अजूनी आहे

थोडा मागे सरलो

दोन पावले मी,

कारण झेप मोठी

मजला घ्यायची आहे

डाव दोन घडीचा

खेळायचा असा की,

वाटावे नियतीला

बंदा सच्चा आहे

असेच संपण्यापरी

इतिहास घडवण्याची,

अदम्य जिद्द मोठी

माझ्या मनात आहे

✒ K. Satish