फसवा अर्थसंकल्प

खिसेकापूने खिसा कापला

तरीही नाही कळले मला

देतो म्हणूनी काढून घेणे

असे ही मोठी अजब कला

समस्यांच्या जाळ्यामध्ये

अडकवूनी ठेवली जनता

गांगरला हो करदाता

हसला तो कण्हता कण्हता

आस लावूनी बसला होता

पडेल पदरी काही

पदरी पडले की गमावले

कुणास कळले नाही

ज्यांनी आखले गणित सारे

बेरीज वजाबाकीचे

फसवूनी टाकले गणित त्यांनी

देशाच्या प्रगतीचे

खेळ मांडला गरिबीचा

आघात महागाईचा

हळूहळू हे करती बंद

मार्गही तो बचतीचा

कमवा तुम्ही अन् द्या आम्हाला

भूक यांची मोठी

नेहमी देती जनतेला हो

आश्वासने हे खोटी

तुटपुंजे ते ज्ञान हो यांचे

दुबळी जिद्द सचोटी

झोळी यांची नेहमी फाटकी

नियत यांची खोटी

आयत्या बिळावर नागोबासम

बसले जनतेच्या पैशावर

वाटचाल यांनी चालवली

अधोगतीच्या रस्त्यावर

आतातरी व्हा शहाणे अन् पहा

याकडे गांभीर्याने

अन्यथा अविरत गावे लागेल

असेच हे रडगाणे

असेच हे रडगाणे

✒ K. Satish

झुंज संकटांशी

दुःखाचा तो डोंगर मोठा

माझ्या नशिबी आला होता,

घावावरती घाव घालूनी

मला चिरडूनी गेला होता

जिद्द, चिकाटी, जबाबदारी

या सार्‍यांच्या मदतीने,

नवी उभारी घेण्या उठलो

मीही नव्या उमेदीने

मान देऊनी परिस्थितीला

पुढे पुढे मी चालत गेलो,

जेव्हा मिळाली अवचित संधी

सोने तिचे मी करू लागलो

अडचणी हे तर सत्य जगीचे

नाही कुणाला चुकलेले,

पाहिले हतबल किती जीव मी

प्राणाला हो मुकलेले

आयुष्याचा रस्ता कठीण

सुकर त्याला हो करायचे,

अंतिम रेषा गाठण्याआधी

संकटांना पुरून उरायचे

हार मानूनी जगणे हे तर

मृत्यूसमान असते हो,

पृथ्वीतलावर त्या व्यक्तीला

मुळीच किंमत नसते हो

✒ K. Satish

उर्मी न संपणारी

वाट पाहे कोणी

माझ्या संपण्याची,

तळपूनी मी पुन्हा

उभा समोरी आहे

व्यस्त होतो थोडा

व्यापात दुसर्‍या मी,

वाटले कुणाला

मी संपलोच आहे

आहे अजून बाकी

ते ॠण जीवनाचे,

असा कसा बरे मी

हार मानणार आहे

झगडणार आहे

मी दुष्ट प्रवृत्तींशी,

आत्मविश्वास मनी

माझ्या अजूनी आहे

थोडा मागे सरलो

दोन पावले मी,

कारण झेप मोठी

मजला घ्यायची आहे

डाव दोन घडीचा

खेळायचा असा की,

वाटावे नियतीला

बंदा सच्चा आहे

असेच संपण्यापरी

इतिहास घडवण्याची,

अदम्य जिद्द मोठी

माझ्या मनात आहे

✒ K. Satish