चमच्यांच्या राजाची गोष्ट
मती त्याची की हो झाली भ्रष्ट,
चमच्यांचे ऐकूनी त्याने
राज्य स्वतःचे केले नष्ट
स्तुती ऐकण्या पाळले चमचे
गुलाम म्हणूनी पाळले चमचे,
पण ते सगळे होते स्वार्थी
होते लफंगे आणि लुच्चे
चमचे होते निव्वळ कपटी
जळके, कुचके, अप्पलपोटी,
वैर त्यांचे ज्यांच्याशी त्यांची
चहाडी करती खोटी नाटी
मूर्ख तो राजा ऐकूनी त्यांचे
निर्णय चुकीचे घेऊ लागला,
जे होते खरेच कामाचे
दोषी त्यांना ठरवू लागला
शोलेमधला जेलर आठवा
चमचा त्याचे कान भरवतो,
मूर्ख असा जेलर स्वतःचे
मूर्खपणाने हसे करवतो
असेच झाले या राजाचे
चमच्यांच्या बाजारी हरवला,
हलक्या कानाच्या हो कृपेने
राज्य मिळाले त्याचे धुळीला
✒ K. Satish
Chan
ReplyDelete🙏🏻🙏🏻🙏🏻
DeleteNice 👍💯
ReplyDelete🙏🏻🙏🏻🙏🏻
Delete🙏🏻🙏🏻🙏🏻
ReplyDelete