यातना मनातल्या
सांगू कशा कुणाला,
सगळेच कोणत्यातरी
दुःखामधेच आहे
नाती गोती शून्य
आहेत या हो जगती,
रक्ताचे जे म्हणवती
ते अति यातना देती
महत्त्व ज्या नात्याला
देई सारे जग हे,
ते कपटी निघाले तर
करेल काय मन हे
लादलेली नाती
काय ती कामाची,
त्यांच्यामुळेच होते
अवहेलना मनाची
नाते असे असावे
जे आपण निवडावे,
मन निर्मळ हो ज्याचे
त्यास नातलग म्हणावे
रक्ताची कसली नाती
खोट्याने सजवलेली,
वर मुखवटा मायेचा
आत कपटानं भरलेली
भांडार या दुःखाचे
मोहामध्येच आहे,
मोहमायेच्या जाळ्यातूनी
आता सुटायचे आहे
स्वार्थी या जगाला
निरोप द्यावयाचा,
मनी विचार आहे
शून्याकडे जाण्याचा
✒ K. Satish
No comments:
Post a Comment