व्यथा बालमनांची

नाजूक अन् कोवळी आम्ही छोटी मुले

सगळे म्हणती आम्हा देवाघरची फुले

वय असते आमुचे खेळण्या बागडण्याचे

खाऊ खाण्याचे अन् मस्ती करण्याचे

हळूहळू घ्यायचेच असते आम्हालाही शिक्षण

पण धिंगा मस्ती करणे हेच खरे आमचे लक्षण

पुस्तकांच्या ओझ्याखाली जर दबले आमचे बालपण

तर तुम्हीच सांगा होईल कसे चांगले आमचे संगोपन

बरेचदा ह्या ओझ्याखाली मान आमची मोडते

शाळेत जातो की व्यायामशाळेत हे कोडे आम्हाला पडते

थकलेल्या शरीराने जाऊन बसतो वर्गात

असंख्य प्रश्नांचे वादळ उठते आमच्या बालमनांत

ऊंच इमारतींच्या शाळा बांधून साध्य तुम्ही काय केले

मैदानविरहित शाळांनी फक्त अभ्यासू कीडेच घडविले

सर्वांगीण विकास महत्त्वाचा, अभ्यास म्हणजे सर्वस्व नव्हे

मार्कांच्या शर्यतीत ढकलण्यापेक्षा आमच्यातील गुण हेरायला हवे

अपेक्षांचे ओझे तुमचे असह्य होते आम्हाला

याचे दुष्परिणाम कदाचित भोगावे लागतील देशाला

नाजूक ह्या शरीरांवरचा भार कमी करा

विकासाचे गणित तुम्ही पहा बदलून जरा

कौशल्य आमच्या अंगीचे जाणून घ्या गांभीर्याने

नव्या युगाची सुरूवात होऊद्या महासत्तेच्या पर्वाने...

बालपणीचा आनंद लुटलेल्या पिढीचे अभिनंदन 

व बालपणीचा आनंद लुटण्यासाठी

उत्सुक असलेल्या पिढीला त्यांची इच्छा पूर्ण होवो ही सदिच्छा...!!!

   बालदिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा...!!!

✒ K. Satish