चेकाळलेले म्हातारपण
बिघडलेली तरूणाई,
सुंदरी पाहून तो ही भुलला
तिलाही भान उरले नाही
चाळीशी उलटून गेल्यानंतर
दिसली त्याला ती सुंदरी,
हसून बोलली त्याला तर ती
धडधड झाले त्याच्या उरी
ओळखूनी त्याच्या भावना तिनेही
जाळे फेकले प्रेमाचे,
अडकूनी त्या जाळ्यामध्ये त्याने
उचलले पाऊल टोकाचे
ताबा सुटला मनावरीचा
व्यभिचाराने नको ते घडले,
क्षणिक सुखाच्या मोहापायी
नसते लफडे गळ्यात पडले
पैसा गेला, प्रतिष्ठा गेली
सोडूनी त्याला पत्नीही गेली,
सुखमय आयुष्याची त्याच्या
पुरती राखरांगोळी झाली
सुंदरीनेही सोडले त्याला
तिने नवा संसार थाटला,
खंगून गेला पुरता त्याला
मार्ग मरणाचा बरा वाटला
भाव भावनांवरती आहे
जीवन सार्यांचे वसलेले,
पण वाहवत गेलेले अनेकजण
पाहिले मी ही फसलेले
✒ K. Satish
No comments:
Post a Comment