शूरवीरांना मानाची वंदना

शूरवीर ते होते कणखर

संख्या त्यांची होती छोटी

जिंकली होती त्यांनी जिद्दीने

मानाची ती लढाई मोठी

आत्मसन्मानाची लढाई

लढली होती त्या वीरांनी

नव्या पर्वाची सुरूवात जाहली

होती त्यांच्या बलिदानानी

प्राणपणाने लढले होते

झुगारूनी सार्‍या बंधांना

त्यामुळेच बाबांनी हो दिली

       त्यांना मानाची ती वंदना...!!!

✒ K. Satish

स्वप्नपूर्ती प्रेमाची

बालपण सरले अन् तरूणपण आले

बहर आली जीवनात जग बदलून गेले

जोश वाहे अंगी मज भीती नाही कसली

नकळत एक सुंदरी माझ्या मनामधे घुसली

रूप तिचे पाहण्याला व्याकुळ होतो असा

पावसाची वाट पाहत चातक बसतो जसा

कोमल ती काया तिची तेजस्वी कांती

पेटवती ह्रदयातील प्रेमाच्या वाती

भिजलेल्या मातीचा सुगंध दरवळतो

वार्‍यामध्ये श्वास तिचा जेव्हा विरघळतो

नशीली अदा तिची झिंग येते पाहून

वाजवते ठोके माझ्या ह्रदयात जाऊन

ओढ तिची लागली माझ्या ह्रदयाला

आसुसती नयन माझे तिला पाहण्याला

रोज वाटे मजला तिला सांगू एकदाचे

तिच्यासाठी असलेले भाव अंतरीचे

वाटे मजला भीती ती रूसणार तर नाही

क्षणामधे प्रेम माझे फसणार तर नाही

हिमतीने एकेदिवशी केला तिचा सामना

लिहून दिल्या तिला माझ्या मनातील भावना

वाट पहात होतो मी तिच्या होकाराची

सत्वपरीक्षाच होती माझ्या प्रेमाची

काही क्षण शांतपणे विचार तिने केला

अन् तिरप्या नजरेचा कटाक्ष मला दिला

नजरेतून भाव तिने सांगितले सारे

हर्षाने आले अंगावर शहारे

घालमेल मनातील संपली एकदाची

कदर तिने केली होती माझ्या प्रेमाची

स्वप्न झाले पूर्ण अन् तृप्त झाले मन

चोहीकडे दाटून आले प्रितीचे घन

अशी सुरू जाहली माझी प्रेमकहाणी

भेटली मजला माझ्या प्रितीची राणी...

✒ K. Satish

बंध लग्नाचे

भांडण तंटा करूनीदेखील

दोन शब्द ते प्रेमाचे,

जन्मभराची गाठ अशी हे

अद्भुत नाते लग्नाचे 

तू तू मी मी करूनीदेखील

शेवट याचा गोडच हो,

आयुष्याची मजाच यामध्ये

खरा आनंद यातच हो 

विश्वासाचे नाते हे तर

सुखदुःखाने भरलेले,

साथ देऊनी हसत जगावे

क्षण संसारिक उरलेले 

हळूहळू क्षण पुढे सरकती

तसे हे नाते दृढच होते,

वीण ही होते घट्ट हो त्याची

अर्थ जीवनास देऊन जाते

✒ K. Satish

लढा हा जीवनाचा

आलेख जीवनाचा, भरीस होता आला

पण दृष्ट लागली अन्, हा कोरोना हो आला

हळूहळू जगाची, दाबीत गेला नस हा

श्वास मानवाचा, कंठामध्येच आला

आले होते सुख हे, आता कुठे नशीबी

अनेकांची स्वप्ने, हा चिरडूनी हो गेला

खूप गाजावाजा झाला, लाॅकडाऊनही केला

तरी ना संपला हा, अन् वाढतंच गेला

पुरते झाले हतबल, हातावरीचे पोटं

कित्येकांचे जीवन, हा संपवूनी गेला

आता आस आहे, साऱ्यांना त्या लशीची

येऊ घातलेल्या, लशीचा बोलबाला

श्वासाची गरिबाच्या, किंमत ही शून्य आहे

धडा हा खूप मोठा, या कोरोनाने दिला

माणूस बदलत आहे, सृष्टी बिघडत आहे

सुंदर या निसर्गाचा, किती र्‍हास की हो झाला

थोडक्यात आता, तुम्हास सांगतो मी

माणूसं झाला खोटा, अन् पैसा मोठा झाला

द्वार विनाशाचे, आता खुलले आहे

लढा हा जीवनाचा, लढण्याचा काळ आला

आहे जिवंत आशा, लढा हा जिंकण्याची

मिळूनी सारे आपण, हरवू या संकटाला

✒ K. Satish