Sunday, November 29, 2020

फसवा आनंद

ओठांवरती एक बोल अन्

पोटामध्ये असे निराळे,

अगणित असती जागोजागी

या वृत्तीचे डोमकावळे


स्पष्ट बोलण्या धजवत नाही

जीभ यांची ही बनावटी,

स्वार्थासाठी गोड बोलती

परंतु वृत्ती असे कपटी


इतरांसाठी खणूनी खड्डा

मार्ग प्रगतीचा हे शोधती,

श्रेय हडपती इतरांचे अन्

उदो उदो स्वतःचा करती


अनेक लोकांचे वाटोळे

यांच्या हातून घडते हो,

तरी ना मिळे शांती मनाला

मनी सदा बेचैनी हो


फलश्रुती वाईट कर्मांची या

कधी ना कधी समोर येते,

सुख समजती ज्याला त्यातून

दुःखाचीच अनुभूती होते

✒ K. Satish



4 comments:

Featured Post

माझा कवितासंग्रह

कळले नाही मला  हे शब्द कसे आले, लिहीत गेलो हळूहळू अन् काव्य पूर्ण झाले. शांतपणे बसता  डोळे मिटून गेले, स्मृतीमधील काही जुने  क्षण जागे झाले....

Popular Posts