स्वभाव माझा जळका

दुसर्‍यावरती जळून

झाले मी खाक,

दुसर्‍याच्या प्रगतीवर

मुरडते सारखे नाक

एखाद्याच्या जमिनीला

भाव आलेला पाहून,

लगेच जाते मी तर बाई

दुःखामध्ये न्हावून

कुढत कुढत आयुष्य मी

जगत आहे दररोज,

पडतोय मला पैसा कमी अन्

दुनिया कशी काय करते मौज ?

शेजारणीने कालच आणली

सोन्याची ती मोहनमाळ,

ती तर पाहून पोटात माझ्या

उठू लागलाय भयानक जाळ

गाडी नवीन घेऊन कोणी

आला जर का माझ्यापुढे,

क्षणात ईर्षेने मग माझे

तोंड होऊ लागते वाकडे

मजेत जगताहेत सगळे

त्यांचे चालले आहे ठीक,

सगळे आहेत आनंदी पण

मलाच लागलीय की हो भीक

दुसर्‍यांवरती जळण्यामध्ये

आयुष्य माझे गेले वाया,

मनात माझ्या चिकटून बसलीय

ह्या दुनियेतील मोहमाया

इतरांचे सुख म्हणजे आहे

माझ्यासाठी मोठे दुःख,

त्यांच्यावरती जळणे हा तर

    माझा जन्मसिद्ध हक्क...!!!

✒ K. Satish